TAHIR BERISHA E I PODRIMSI
– A n e k d o t ë –
Në kohën e fashizmit, Mark Zefi i Shpenadisë e takon njërin që po shkonte në Drenicë e i thotë: – Shko te Tahir Berisha e i thuaj:
– Të ka përshëndetur Podrimçaku dhe më ka porositur të ta këndoj një këngë. Kur shkoi ky te Tahiri, ia përcolli fjalët e Mark Zefit dhe ia këndoi këngën që e kish porositur:
– Moj e mira qi shkon me edha,
t’lumtë na t’lumtë na erdh pranvera!
Tahiri, kur e përcolli, i tha:
– Kur të shkosh në Podrime, përshëndete atë dostin tim dhe këndoja një këngë qysh po të them unë:
– Moj e mira qi shkon me dhen,
tërta-vërta kurrni sen!
Kur u kthye ky në Podrime e ia këndoi këngën, qysh e kish porositur Tahiri, Marku u mrrol, e mori vesh se puna nuk ishte bash mirë, qysh kishte menduar ky, se nuk kishte ardhur liria e vërtetë.
PO, LLUGË O KANË
– Anekdotë –
Një komision i komunë së Istogut kishte shkuar nëpër fshatra, për t’i caktuar klasat e tokave për tatim. Tuj hy në një fshat, të parin e pyesin një plak: – Prej kur këto arat e tua janë tokë e punueshme?
Plaku, për t’ia shkruar tatimin më të ulët, u tha:
– Kjo tokë o kanë mal, po unë e kam çelë.
Ata të komisionit u shikuan mes vete, se atypari nuk kishte mal. Atëherë plaku u tha se nuk ka qenë mal i madh, po me do kaçuba e ferra.
– More burrë, trego drjt, se na e ke pështjellë e na e ke ba llugë
– Po, valla, bash llugë o kanë, po nuk më binte n’mend, – u thotë plaku.