Intervistë me autoren: Artjola Krasniqi Morina
Intervistoi për Gazetën Online Frymëzimi: Fatijona Bajraj
F.Bajraj: Na folni pak për fillet e karrierës suaj, kur keni filluar të merreni pikërisht me letërsi? Pse bash poezia?
A.Krasniqi Morina:
Si e vogël kur isha ende në shkollën fillore e mbaj mend se nga të gjitha lëndët mua më së shumti më pëlqente gjuha dhe letërsia shqipe. Aso kohe kujtoj veten se mundohesha të thurja vargje dhe të trilloja gjëra e ngjarje të ndryshme. Pra, si e vogël unë kam hedhur hapat e parë drejt letërsisë. Por, krahas letërsisë unë kam pas një lloj simpatie për artin në përgjithësi.
F.Bajraj: A mendoni që e keni arritur kulmin e karrierës suaj?
Unë jetoj në mërgim dhe për të arritur kulmin e karrierës time do ta kem gjithmonë më të vështirë, gjithmonë do të më duhet sakrificë shumë e madhe për të arritur aty ku unë dëshiroj të jem.
Por, si do që të jetë Bashkëshorti im është mbështetja ime më e madhe dhe çfarë do oferte që më ofrohet për të arritur ëndrrat e mia ai do të më mbështes dhe shpresoj që me ndihmën e familjes time dhe të bashkëshortit tim unë dalëngadalë do të arrij aty ku unë e kam parë vetën time si e vogël.
F.Bajraj: A kujtoni ndonjë kohë kur mendoni se keni dështuar në këtë fushë?
Në fillimet e mia ishte frika më e madhe se nga do t’ia filloj, se si do ta presin të tjerët por, më kohë e kuptova se jo gjithmonë do të ju pëlqejmë të tjerëve. Kështu që të gjithë ata që dëshirojnë t’i arrijnë ëndrrat e tyre le të fillojnë dhe të punojnë për t’i arritur ato dhe jo t[ humbin kohë duke menduar nëse do t’u pëlqejnë të tjerëve.
F.Bajraj Sa e keni pas të vështirë dhe sfiduese të jeni këtu ku jeni sot?
Pasi përfundova studimet dhe erdha në mërgim ishte një lloj shkëputje totale nga gjërat me të cilat isha rritu. Për mua migrimi nuk ishte një gjë aq e thjesht, një shtet krejt tjetër, një botë tjetër dhe u shkëputa nga librat nga gjerat të cilat mund t’i beja në Kosovë si psh. të flas shqip, të kem shoqërinë time dhe familjen. Gjithçka çfarë kisha afër vetës time ishte bashkëshorti im i cili më përmbushi në çdo aspekt.
Në atë kohë isha e zhgënjyer dhe nuk e kam menduar kurrë që ndoshta një ditë do të isha aty ku kam ëndërruar gjithmonë të je. Pas tri vitesh në mërgim unë linda djalin tim dhe unë përsëri fillova gjërat t’i shoh më ndryshe. fillova të adaptohem me gjuhën gjermane, fillova të kuptoj sistemin se si funksionon vendi evropian. Por, përsëri veten nuk e gjeja këtu.
Përfundoj corona unë fillova të vizitoj Kosovën më shpesh ndjenjat filluan të më ndryshohen dhe automatikisht në atë kohë filloj të më vinte frymëzimi dhe i dhashë vetës një synim që unë për tre muaj dua ta botoj librin tim të parë “Malli për Atdheun”.
Dhe libri u mirëprit shumë mirë nga shoqëria ime, nga rrethi im dhe isha shumë e lumtur por, përsëri nuk e ndjeja veten të përmbushur. Sepse siç e ceka dhe në fillim unë si e vogël nuk kam pasur dashuri vetëm për letërsinë por, për artin në përgjithësi. Talent kisha kryesisht në dy fusha; në letërsi dhe në aktrim.
Në ndërkohë fillova të mendoj edhe për pjesën e aktrimit, nuk e kam pasur idenë se ku do mund të kem fatin të jem edhe në këtë fushë. Por, fal Jeton Gjinovcit dhe stafit të tij të cilët më ofruan mundësin të shkoj dhe të luaj në disa pjesë të shkurta të serialeve të cilët ata i realizojnë bazuar në tregimet e vjetra.
Aty e ndjeva veten më të përmbushur sepse e pash që ëndrrat e mia dalëngadalë po realizohen dhe unë po jem shumë më shumë e përmbushur dhe e kuptova se secili njeri edhe nëse është në fund të humnerës, thjesht duhet t’i mbaj në zemër ëndrrat e veta dhe mos lejoj që askush t’ia shkel ato sepse ato një ditë do të bëhen realitet.
F.Bajraj: Me çka mirreni jashtë kësaj, keni ndonjë profesion tjetër?
Unë tani jam duke pritur të vij në jetë edhe një engjëll tjetër, këtë kohë më shumë jam duke i kushtuar vëmendjen e plotë vetëm familjes sime.
Por, kur të gjej kohën dhe inspirimin edhe gjatë kësaj kohe shkruaj thënie dhe tregime të ndryshme.
Por, edhe nëse do të më jepet përsëri një ofertë për filma e cila më përshtatet unë jam përsëri e gatshme të jenë pjesë e aktrimit.
F.Bajraj: A do të ju shohim mbase në një të ardhme të afërt në ndonjë fushë krejtësisht tjetër?
E kam pak të vështirë të flas për këtë temë sepse pasi jetoj në mërgim ofertat janë pak të vështira për mua. Por, pse jo unë nuk jam një tip i kufizuar që kam vetëm një qëllim. Prioriteti imë është të jem aty ku më fle shpirti.
F.Bajraj: Çfare komenti keni lidhur me gjendjen e letërsisë në përgjithësi në Kosovë?
Fatkeqësisht mendoj që për momentin ka shumë njerëz të rrallë që merren me këtë fushë tani ndoshta më shumë ka gjenerata të vjetra që ndoshta i shikon duke lexuar ndonjë libër se rininë dhe gjeneratat tona.
Tani janë rrjetet sociale siç e dimë të gjithë çfarë do që ke në liber tani e ke dhe në internet dhe për këtë arsye mendoj që të rinjtë edhe janë shkëputur nga leximi dhe librat në përgjithësi.
Tani mendoj që më shumë dëshirojnë të avancohen fizikisht.
F.Bajraj: Planet e juaja që do t’i realizoni së shpejti?
Nuk kam diçka për momentin por, siç e ceka dhe më lart unë jam e gatshme për çdo ofertë e cila më vjen dhe më përshtatet me mundësitë e mia.
F.Bajraj: Si e shihni Kosovën pas 10 vitesh në fushën e letërsisë?
Nuk e di por, fatkeqësisht për momentin nuk mendoj që do të jetë më mirë se si është tani. Shpresoj të mos jetë më keq.
