Lindëm duke qarë…
Nuk e kemi idenë çfarë na pret…
Krahët e prindërve na mbajnë të gëzuar…
Mësojmë të ecim…
Mezi presim të rritemi…
Të marrin frerët e jetës…
Kur rritemi pak…
Fillojmë ta shohim botën reale plot kurthe e sfida…
Duam të rilindim apo kohën pas ta kthejmë…
Më mirë të qajmë përsëri si fëmijë…
Sesa të mallëngjehemi si të rritur…
Me një zemër të butë fëmiju…