ALBIN MEHMETI-MBRAMË PASHË NJI ANDËRR

Mbramë pashë nji andërr

N’dorë i mbanim armët për atme

Unë e ti

Mbramë pashë nji andërr

Si kujtim i nji fëminie t’pajetueme

U dëgjuen krisma

Jo si t’asaj kohe që vrau nji fëmini

Mbramë krisën pushkë t’nji pushke që andërruem me kris për atme

Mbramë pashë nji andërr

Pashë vetën tuj luftu përkrahë me dashtuninë e jetës

Për dashtuninë tonë t’përbashkët

Për atme

Për Kosovë

Mbramë pashë nji andërr

Mbas krismave t’pushkëve u nien daullet

Daulle feste…

Daulle lirie…

Tashma, ishim t’rritun

Kaluem nga lindja drejt n’pjekuni

Pa fëmini…

Se fëmininë e pajetueme ia falëm atmes

Që n’tokën e saj me pas fëmini e ardhmëni

Mbramë pashë nji andërr

Për jetën e për dashtuninë