Zjermi i anderrës t’pa shueme
T’pane n’gjumin e dytë
Djeg rrëmujën e kujtimeve
Vaktin mungesës ma mytë
T’pajetuemet mes stinëve
Tekrar t’paskan n’dynja
Metkan sall nji hajal
Shpirtit ranim tuj i ba
Prej qitapit t’zemrës kanë ra
Do germa fort t’idhueme
Ngjyra e t’cilave pritjes u tret
Dhe mbeten t’pa lexume
Kur mbas bjeshkëve t’largëta t’errën sytë
S’paska kuptim as fryma e lëshueme
S’i mbetë mana as qiellit me hanë
Edhe hojet janë pelim t’idhtueme
Konopi i përmallimit hafëz
Që zemrën ma lidhi nyje
Po tjerrët dita ditës
Ka m’u këputë, dije…
