(Përktheu nga spanishtja: Elvi Sidheri)
Nuk të dashuroj sikur të ishe trëndafil kripe, topaz
ose shigjeta karafilësh që zjarr shpërhapin:
të dashuroj siç dashurohen ndoca gjëra të mugëta,
fshehtësisht, diku mes territ e shpirtit.
Të dashuroj porsi bima e paharlisur që ngërthen
në vetvete, të ndryrë, dritën e çdo luleje,
e falë dashurisë tënde gjallon terratisur në trupin tim
tisi i aromës së lartësuar nga toka.
Të dashuroj pa ditur sesi, as kur, as ku,
të dashuroj drejtpërdrejt, pa andralla, as krenari:
të dashuroj kështu, ngaqë nuk di të dashuroj ndryshe,
përveçse në këtë mënyrë ku nuk jam unë, as je ti,
aq të avitur njëri me tjetrin sa dora jote në kraharorin tim bëhet imja,
aq të afërt saqë sytë e tu mbyllen krahas gjumit tim.
/RevistaUji-IX/
