Rrugëtime mallimesh hafëz
Pata qysh se erdha n’dynja
N’kodrina t’vetmive ngjitun
Kam nejt mahlukt pa m’pa
N’udhën tem t’ashkut hafëz
Kam mujtë edhe me çalu
Ama pata aq sevda n’zemër
Saqë kurrë nuk jam dorëzu
Insani kenka nji udhëtar hafëz
Që udhën bartë mrena vetës
Mijëra udhë rrehin kambët ama
Veç nji t’çojka drejt t’vërtetës
A ka gur t’kalldërmit hafëz
Që loti jem nuk e ka la
Tuj bredhë netëve t’vona
Nurin e tij me ia pa
Sa udhë paska dynjaja hafëz
Unë veç nji e kam mësu
Se çdo udhë që kam ecë n’dynja
Drejt tij mue m’ka çu