T’pa thanat e mallit tem hafëz
E ranojkan dynjanë
Se ata që i donë fjaltë hafëz
E harrojkan mananë
Gjurmtë e mrenshme t’mallit hafëz
Meten n’pelhurë t’zemrës kur u qëndis
Me pej t’sabrit t’Ejupit hafëz
Që ndamja e dynjasë m’i ka grisë
Lulet ma t’bukura hafëz
Çelin qosheve t’errta t’harrueme
T’tanë i lypkan lëndinave nafile
Aty ku ato kurrë s’ken’ t’strehueme
Malli s’kalojka me kohën hafëz
Koha kalojka me mall
Tuj shtu dozën e t’lypnit n’dua
Në t’përtejmen t’paktën m’u çmall
Dielli lind çdo ditë hafëz
Dhe perëndon në t’njëjtën udhë
Vahidja rreh hala kalldërmat e vjetër
Me ymydin e saj që s’iu shue kurrë
Muret e zemrës tem hafëz
Kanë nis m’u ça
Tutna kanë m’u rrëzu hafëz
N’rrënoja t’tyne s’mes gjallë ma
