Cfarë është Frymëzimi?

Gjendje e ngritur e vetëdijes, gjatë së cilës shpërthen hovi krijues i njeriut nën ndikimin e ideve e të ndjenjave të fuqishme; gjendje shpirtërore e ngritur që e gjallëron shumë aftësinë krijuese të njeriut; shpirti krijues. Frymëzim i fuqishëm (i thellë). Frymëzimi artistit (i poetit). E ka pushtuar frymëzimi.

Njerëzit kanë qasje te ndryshme në jetë, secili nga ta zgjedh stilin e veçantë për të jetuar dhe vepruar.

Si frymëzohen njerëzit për të krijuar një stil jete?

Parimisht njerëzit janë të fokusuar në natyralitetin e jetës, ata gjejnë rehatinë e tyre në një farë mënyre. Frymëzimi vjen sikur ndryshim për ta. Rrethanat që t’i servon jeta të fusin në një labirint frymëzimi. P.sh. emra dhe autorë të mëdhenj të letërsisë shqipe janë ata të cilët u frymëzuan të shkruajnë nga

vuajtjet e tyre që ata përjetuan në vendin e tyre. Shumë nga ta shkruan për dashurinë ndaj atëdheut dhe dëshirën se si ata dëshironin të shihnin vendin e tyre. Migrimi në vendet tjera ndikoi që ata të shprehin ndjenjat e tyre për atëdheun e tyre.

Frymëzimi vjen nga një përvojë e përjetuar mbi një dëshirë të parealizuar akoma e që është në finalizimin e realizimit të asaj dëshire. Është një forcë e brendshme që tërhiqet jashtë, pastaj tregon dëshirën ose vuajtjen e brendshme që përjeton një individ.

Nganjëherë vjen dikush në jetën tonë si dhuratë dhe ndez dritën e frymëzimit, e cila dritë na shpie në mendime të mira e ato mendime të mira ndikojnë pozitivisht në sjelljen tonë kundrejt të tjerëve. Zakonisht njerëzit janë të prirur të ndjekin të tjerët dhe shumëherë të modelojnë të tjerët dukë filluar nga fama, pamja e jashtme, sjellja, zëri, mendimet e shumë gjëra tjera, duke e ditur që askush nuk është perfekt, prapë provojmë të ndërtojmë një karakter të ri duke mbledhur grimca idesh nga të tjerët e duke u frymëzuar nga të tjerët. Në drejtime të ndryshme mund të gjesh dikë që të frymëzon në një situatë të caktuar, psh. Nëse i qasemi letërsisë mund të shohim vargje të bukura nga autorë të ndryshëm, nëse qasemi nga bota e shkencës natyrore mund të gjejmë autorë dhe zbulues të ndryshëm të cilët kanë bërë vepra madhore në fushat përkatëse, po ashtu nëse i qasemi shkencave shoqërore, artit e kulturës e fushave të ndryshme. Por çka mund t’i përthekojë të gjitha këto fusha që të gjendet një frymë e jetës? Është një pyetje sa e vështirë, por me një zgjidhje të duhur dhe të saktë, e asaj i përgjigjemi se Besimi është cilësi i jetës. Aty ku jeton besimi aty frymon e gjallnon shpirti. Përmes besimit ne shohim dritën e jetës. Frymëzim për shumë gjenerata deri në fundin e kësaj jete është Profeti i fundit. Të lexosh dhe të studiosh jetën e tij do të gjesh frymëzimin e besimit, frymëzimin e jetës dhe mesazheve që të jep jeta. Ai ishte vula e profetëve me

mrekullinë e tij, librin e fundit i cili zbriti tek ai e që do të mbetet udhërrëfyesi më i denjë. Në këtë libër mësohet drita e besimit, drita e një jete të lumtur. Kultivimi i besimit në qenien e njeriut është një arsye e madhe për të dëshmuar vetën se më të vërtetë njeriu është qenie e dalluar nga krijesat tjera, ata që kanë intelekt ata besojnë bindshëm duke u referuar në udhërrëfyesin e tyre, të cilin nuk mund ta mposht askush.

Besimi në dimensione të ndryshme mund të shikohet subjektivisht si arsye e fortë e ndjenjave të brendshme, fuqia e besimit ose bindjes është mrekullia vet, ajo t’i hap horizontet në pafundsi, një zemër të vdekur e ngjallë, një shpresë nuk e vdes kurrë… beso, bindu duke u frymëzuar!

Reference: