Strukur në mendime, të takoj çdo ditë si një xhevahir i pagdhendur. Si një perlë e fshehur nën petkat e saj, shoh dhe dëgjoj atë zë që aq bukur tingëllon, dhe them, ah, fjala bukuri nga ti është marrë, nanë.
Të dëgjoj duke më thënë, çika jem ti amaneti i shpirtit tem, bëhu drita e tij, bëhu aroma më e bukur e çdo fëmije, bekimi i një burri dhe dhurata e çmuar e shoqërisë që ke!
Bëhu ti, bija ime, bëhu! Bëhu emri që çdo kush ka me dashtë me pas!
Bëhu buzëqeshja që sjell diell në retë me të vrerta! Bëhu ti, bija ime, bëhu!
Bëhu shkëlqimi i syve të mi dhe tregimi me i shenjtë i rrudhave te mia!
Bëhu ti, bija ime, bëhu! Bëhu vajza e çdo nane, këshillë e çdo vajze dhe shembulli i çdo kuvendi! Bëhu, bëhu, bëhu!
Çika jem, mos i bëj hyzmet punës se keqe!
Ec drejt, mos u tut se e keqja kurrë ty s’ka me të zanë! Edhe pse vonohesh në arritjet e atyre ditëve, për të cilat duhet shumë mund e punë me ba, mos u ndal kurrë!
Mos u dorëzo, sepse asnjëherë nuk është vonë për atë që rrugës se drejt i ka ra.