Çast malli
Më thuaj
nanë, kur më solle në këtë jetë, a hoqe shumë,
a shtere kroje e puse pikë më pikë deri në fund?
A çave mure, a grithe tokë kur dola n’dritë unë,
apo shembe kodra, shkëmbinj e trande katund?
Më thuaj
nanë, atë ditë tetori, kur linda unë, a nxehu dielli,
a ra rrebesh shiu, a krisën retë apo u mrrol qielli?
A u çua shtrëngatë majë bjeshkës për së kthjelli?
apo u ndie puhi e qetë e erë mokthi e lulesh prilli?
Më thuaj
nanë, më thuaj, a kishe atë ditë shumë të ftohtë,
kur vendosa ta lëshoja shtratin tënd të ngrohtë?
A të shkuan djersët akull apo të zunë ethet fort,
pashë bukën e ujin, a më trove a m’urove atë mot?
Më thuaj
nanë, kudo të jesh sot, n’parajsë, n’qiell a n’yllësi,
si u ndjeve kur lëshova të qarën e parë në gjithësi?
A u ngjalle a të erdhi fill fuqia e të shenjtës amësi,
po kur më more në krahë e më dhe së pari gji?
Më thuaj
nënë, aman mos ma lë peng n’zemër timen fjalë!
Mund të m’thuash: ”Pse s’më pyete sa isha gjallë,
t’i kam thënë krejt ditën që të linda vajzë e jo djalë.
Bijë, mos të ka zënë keq, si mua, i zhurituri mall?”
19.3.2023
