PENA IME
Dikur më ishe ëndrra ime ma fatlume
Me ty i kaloja mbrëmjet pa asnjë sy gjumi
Kurrë pa të takue si liri të shpirtit
E di më ishe perëndeshë e fjalës së bukur
Shejtërinë e pagëzimit tim e gjeta tek ti
Për herë të parë u gjenda në udhëkryq
Kam dashur të dehem duke ngrit dolli
Vargun kryeneq kur të krijova ty poezi
Të rebelohem pse ma urryen popullin tim
Pêr përjetimet e shekujve të Dantes
Ah,si të ishim së bashku kalorës të atdheut
Me frymën tënde poezi ishim ngrit mbi re.
RRI ME VARGJE DRENICE
-Bac u krye
Në natën e zjarreve
Bëhem zjarr Atdheu
Shkruaj
Për Kullën e Prekazit
Bac u krye
Sot jam ushtari yt
Nesër nuk di ku do të jem
Në cilin cep atdheu
Do të shkruaj
Bac u krye
Sonte
Shkruaj për ty
Biri im gjeneral
Të vesha me flamurin
Kuq e zi
Sot u bëre burrë
O sot o kurrë
Për atdhe e liri
Njëqind herë
Do të vdisnim
Për t`u bërë Drenicë
Kosovë e Shqipëri
Sonte u bëra varg Drenice
Shkruaj për fatin tim
Kur kënga
U bë kushtrim
Jetë e liri
Nesër
A do të lindin nënat
Çdo herë heronj
Për këtë tokë
Për sa të jemi
Të vetmit zot
E Kastriot
Mbi këtë dhe
Përherë jemi
Ne dhe askush tjetër
Para Krishtit
Është Itaka ime.
