Mbramë pashë nji andërr
N’dorë i mbanim armët për atme
Mbramë pashë nji andërr
Si kujtim i nji fëminie t’pajetueme
U dëgjuen krisma
Jo si t’asaj kohe që vrau nji fëmini
Mbramë krisën pushkë t’nji pushke që andërruem me kris për atme
Mbramë pashë nji andërr
Pashë vetën tuj luftu përkrahë me dashtuninë e jetës
Për dashtuninë tonë t’përbashkët
Për atme
Për Kosovë
Mbramë pashë nji andërr
Mbas krismave t’pushkëve u nien daullet
Daulle feste…
Daulle lirie…
Tashma, ishim t’rritun
Kaluem nga lindja drejt n’pjekuni
Pa fëmini…
Se fëmininë e pajetueme ia falëm atmes
Që n’tokën e saj me pas fëmini e ardhmëni
Mbramë pashë nji andërr
Për jetën e për dashtuninë
