M’gjujeti ashku n’qiell t’mallit
Mungesës t’jarit n’tokë m’ka zbritë
Ma troshiti ashkun mungesa
Ia mblodha troshat ia qita n’sitë
Nisa me sitë n’sitë t’zemrës
Ashkun për njat temin mashuk
Me i ra poshtë rrjetës dynjallaku
M’u tretë n’hapsinë e m’u zhduke
Nisa me e sitë kit ashkun tem
Veç hakikati për me i metë
Që me iu ba hallall temit jar
Për sot e njimijë e nji jetë
E sita me hez kit ashkun tem
Për me iu ba lajik atij konaku
Kur n’sitë m’ranë troshat e mallit
U çky rrjeta mbet veç kasnaku
N’shtatë konaqe lypa sitë për mallin
Krejt mahlukt me hyzn m’i ulen sytë
Mallin e temit jarit n’kit dynja
S’paska dorë që mun me sitë
‘Divani Rabi’
